Ράπτη Ματίνα - Δημοτική Ενότητα Λάβδανης
Πωγώνι, το θαύμα της φύσης,
Απόκρημνο, δύσβατο με την πρώτη σκέψη, αλλά φιλόξενο με τις θύμησες που αφήνει χαραγμένες στη καρδιά.
Θέση στρατηγικής σημασίας καθώς εκτείνεται στη ζέστη αγκαλιά της Μουργκάνας, του Κασιδιάρη και της Νεμέρτσικας στην επιμεθόριο γραμμή.
Άγρια και επιβλητική ομορφιά, άγρια και επιβλητική φύση απ'άκρη σ'άκρη με τον επισκέπτη να μη χορταίνει
το πράσινο, τον καθαρό αέρα και τα δώρα της ανέγγυχτης ελληνικής φύσης. Ή ανεπανάληπτη θέα προκαλεί δέος και ρίγος ακόμα και στον μεγαλύτερη λάτρη του αστικού περιβάλλοντος.
Προικισμένο με καθαρια ποτάμια, κρυστάλλινες πηγές, καταπράσινες κοιλάδες, λοφίσκους, φαράγγια, φυσικές κοιλότητες , πυκνά δάση με ποικίλα δέντρα και αρωματικά φυτά. Αποτελεί ένα πραγματικό θησαυρό χλωρίδας και πανίδας.
Από την άλλη, τα γραφικά χωριά είναι εξαιρετικής ομορφιάς με τα περισσότερα να αποτελούνται από πέτρινα σπίτια, πέτρινα τοξωτά και δίδυμα γεφύρια, μοναστήρια και εκκλησίες μοναδικής αρχιτεκτονικής. Μέσα στο πλούτο της φύσης του Πωγωνίου με την επιβλητική ομορφιά τα 63 χωριά, αλλά μικρά, αλλά κεφαλοχώρια, αλλά πυκνοκατοικημένα, αλλά αραιοκατοιτημένα.
Η ΚΟΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ απαρτίζεται από ήθη, έθιμα, πολιτισμό, ιστορία, τεχνίτες (πέτρας), εμπόρους, κτηνοτρόφους.
Η ΚΟΙΝΗ ΜΟΙΡΑ χαρακτηρίζεται από πόλεμο, πόνο, ξενιτιά, φτώχεια.
ΑΝΕΚΤΊΜΗΤΗ ΑΞΙΑ και κληροδότημα το ΜΟΙΡΟΛΌΙ και ΟΜΠΟΛΙΑ
Κάποτε τα σπίτια ήταν πάντα ανοιχτά, με παιδικές φωνές και γέλια να αντιλαλούν στα πέτρινα ή χωμάτινα σοκάκια. Η μυρωδιά από τα τζάκια κατάκλυζε τα χωριουδάκια, που για να αντέξουν τον άγριο χειμώνα οι κάτοικοι, τα έκαιγαν ολημερίς. Μυρωδιές από τις πωγωνήσιες πίτες και την ηπειρωτική κουζίνα και την ηπειρωτική κουζίνα ζεσταίνουν ακόμη τις παιδικές εικόνες και συναισθήματα.
Οι τοπικές αγορές ενεργές με κάθε λογής προϊόντα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις κοιτίδες παιδείας και μόρφωσης του Δήμου μας, αφού λειτουργούσε Οικοκυρική Σχολή, Παρθεναγωγείο και Ιερατική Σχολή Βελλά.
Η ζωή όμως άρχισε να αλλάζει άρδην και το Πωγώνι αργοπεθαίνει, μαραζώνει και είναι καταδικασμένο στην εγκατάλειψη. Λιγοστοί είναι και οι εναπομείναντες κάτοικοι πια των χωριών μας στην πλειοψηφία τους είναι υπερήλικες με πολλές αυτονόητες ανάγκες και αδιανόητες ελλείψεις.
Δυστυχώς όμως η ασφάλεια του χθες έγινε ανασφάλεια του σήμερα. Όταν πέφτει το σκοτάδι οι ανάσες παγώνουν μια καί από τη σκέψη περνά η εγκληματικότητα, η παρανομία και οι ύποπτες κινήσεις από τη μεριά των συνόρων. Η παρουσία του στρατού στην επιμεθόριο γραμμή μέχρι και πριν λίγα χρόνια δημιουργούσε ένα αίσθημα ασφάλειας. Σήμερα όμως η απουσία στρατού και η ελλιπής φύλαξη δεν αφήνει περιθώρια ελευθερίας κινήσεων και ξεγνοιασιάς.
Είναι δεδομένο πως μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των συνοριακών φυλάκων ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. σε μια περιοχή που χρειάζεται φύλαξη όσο το δυνατόν πιο δυναμική. Οι συνοριοφύλακες οφείλουμε να αναφέρουμε, κάτω από αντίξοες συνθήκες καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες να ανταπεξέλθουν, εκτελώντας ακόμη και χρέη ασθενοφόρου προκειμένου να βοηθήσουν.
Υποσχέσεις πολλές ........ πράξη όμως καμία!!!!!!!!!!
Πρέπει και επιβάλλεται να ενισχυθεί η επιμεθόριος και όχι να συζητούν μεταφορά ή μετατόπιση συνόρων.
Πνοή, ζωή, έσοδα μπορεί να φέρει ο Εναλλακτικός Τουρισμός είτε είναι Θρησκευτικός, Φυσιολατρικός, Ιστορικός, Αγροτουρισμός. Ο τόπος μας ενδείκνυται για διαδρομές ορειβατικής φύσης, πεζοπορίας, ποδήλατο βουνού, παρά πέντε. Ο τόπος μας έχει να αναδείξει μοναστήρια και εκκλησίες μοναδικές. Ο τόπος μας έχει γεφύρια σπάνιας αρχιτεκτονικής, ενδεικτικά αναφέρω τα Δίδυμα Γεφύρια στην Κάτω Λάβδανη. Ο τόπος μας έχει ιστορία. Ο τόπος μας έχει πέτρινους ξενώνες που παραμένουν ερμητικά κλειστοί στο πέρασμα του χρόνου από αδιαφορία.
ΑΣ ΑΝΟΊΞΟΥΝ επιτέλους να φιλοξενείται ο επισκέπτης.
Πνοή, ζωή, ανάσα, μπορούν να φέρουν οι νέοι άνθρωποι, καθώς και η επιστροφή των αποδήμων και συνταξιούχων, έφ όσον έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για τη διαβίωση τους.
Αναδασμός, Κτηνοτροφία, Καλλιέργειες Αρωματικών Φυτών, Μελισσοκομία, Συνεταιρισμοί, Τυροκομεία Οινοποιεία είναι μερικές από τις εναλλακτικές λύσεις που θα δώσουν εργασία και θα αναζωογονήσουν την οικονομία και την κοινωνία της περιοχής.
Γενικότερα η ανάπτυξη του Πρωτογενούς Τομέα και της Μεταποίησης θα δώσει λύσεις σε πολλά από τα προβλήματα της περιοχής.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τους θησαυρούς της φύσης. Υπάρχουν τρόποι να προωθήσουμε τα τοπικά αγνά προϊόντα μας και να γίνει γνωστό το Πωγώνι για την πλούσια τοπική παραγωγή του.
Προϋπόθεση αποτελεί να ανοίξουν τα κλειστά μαγαζιά να εξυπηρετείται ο επισκέπτης, να ενισχυθεί η τοπική αγορά όλων των Δημοτικών Ενοτήτων.
Είναι επιτακτική ανάγκη να παραμείνουν ή/και να επιστρέψουν όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες και όχι να απογυμνώνεται το Πωγώνι.
Και βέβαια το αυτονόητο για την ορθή λειτουργία της καθημερινότητας των κατοίκων είναι η συντήρηση του Δημοτικού Φωτισμού, το Καθαρό Νερό, οι Ανοιχτοί Δρόμοι
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Πειραιά, με καταγωγή από την Ακριτική Λάβδανη. Εργαζόμουν στη Μεγάλη Ασφαλιστική Εταιρεία ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΠΙΣΤΗ ΑΕΓΑ ως διοικητικό στέλεχος. Αφήνοντας μια δουλειά καριέρας, σχεδόν 5 χρόνια κατοικώ μόνιμα στο Πωγώνι. Συμπορεύομαι με τον αδερφικό μου φίλο Δημήτρη Ντότη και με την στενή συνεργασία της ομάδας μας, προσπαθώ να κτίσω λιθαράκι, λιθαράκι με ανιδιοτέλεια, συνέπεια και αγάπη την ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΓΩΝΙ.
Με τιμή
Ματίνα Ράπτη
Comments
Post a Comment